چرا انسان‌ها دم ندارند؟ / محققان کشف کردند
تاریخ انتشار: ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۶۱۳۱۱
آفتاب‌‌نیوز :
میلیون‌ها سال پیش نیاکان ما دم داشتند، این دم به آنها کمک می‌کرد تا تعادل خود را حفظ کنند و بتوانند در جنگل‌های دوره زمین‌شناسی ائوسن از این شاخه به آن شاخه بپرند. اما تقریبا ۲۵ میلیون سال پیش و در مسیر تکامل اجداد ما دمشان را از دست دادند.
نتایج مطالعه جدیدی که چهارشنبه ۲۸ فوریه در مجله نیچر منتشر شد، نشان می‌دهد که محققان یک جهش دی‌ان‌ای منحصر به فرد را شناسایی کردند که باعث از بین رفتن دم اجداد ما شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
زمانی که استخوان دنبالچه «بو شیا»، محقق اصلی موسسه برود و یکی از نویسندگان این مطالعه، آسیب دید او به بررسی این بخش از بدن انسان علاقه‌مند شد و در نهایت توانست با همکاری دیگر محققان این موضوع را کشف کند.
ایتای یانای، مدیر علمی آزمایشگاه‌های بیوانفورماتیک کاربردی در «NYU Langone Health» گفت: «بو واقعاً یک نابغه است، زیرا او چیزی را دید که حداقل هزاران نفر قبلا آن را دیده بودند، اما به آن توجه نکردند».
دانشمندان پس از مقایسه میمون‌های دم‌دار با شامپانزه‌های بی‌دم ژن‌های متفاوت را شناسایی کردند و پی بردند جهش در ٓژنی به نام «TBXT» باعث شده است اجداد ما دم خود را از دست بدهند.
آنها این ژن را که بین انسان و شامپانزه مشترک است در موش‌های نر کار گذاشتند و مشاهده کردند که این جانوران در نسل‌های بعدی دم خود را از دست دادند.
محققان سپس دریافتند بین موش‌هایی که دم خود را از دست داده بودند، اسپینا بیفیدا شیوع یافته است.
اسپینا بیفیدا یا مهره شکاف دار یک نقص مادرزادی است و زمانی رخ می‌دهد که ستون فقرات و نخاع نوزاد به درستی در رحم رشد نمی‌کند و باعث ایجاد شکاف در ستون فقرات می‌شود.
طبق گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، از هر هزار تولد یک نوزاد با این نقص مادرزادی متولد می‌شود.
طی میلیون‌ها سال، تغییرات در «دی‌ان‌ای» به موجودات اجازه داد تکامل پیدا کنند. برخی از این تغییرات تنها شامل تغییر یک پله در نردبان پیچ خورده دی‌ان‌ای می‌شوند، اما برخی دیگر پیچیده‌تر هستند.
عناصر Alu توالی‌های بسیار کوتاهی در «دی‌ان‌ای» هستند که به وسیلهٔ اندونوکلئاز‌ها جابه جا می‌شوند. این «عناصر قابل جابجایی» یا ژن‌های پرشی، می‌توانند عملکرد یک ژن را مختل یا بهبود بخشند. این نوع خاص از ژن پرش فقط در پستانداران وجود دارد و میلیون‌ها سال است که تنوع ژنتیکی را هدایت می‌کند.
در این مطالعه جدید، محققان دو عنصر Alu را در ژن «TBXT» یافتند که در شامپانزه‌های بی دم وجود دارد، اما در میمون‌های دم دار وجود ندارد. این عناصر در بخشی از ژن که پروتئین‌ها را کد گذاری می‌کند (اگزون‌ها) وجود ندارند، بلکه در اینترون‌ها قرار دارند. اینترون‌ها توالی‌های «دی‌ان‌ای» هستند که در کنار اگزون‌ها قرار دارند و به‌عنوان «ماده تاریک» ژنوم شناخته می‌شوند، زیرا از نظر تاریخی تصور می‌شد که هیچ عملکردی ندارند.
با این حال، در این مورد، زمانی که سلول‌ها از ژن «TBXT» برای تولید «آرانای» استفاده می‌کنند، ماهیت تکراری توالی‌های Alu باعث می‌شود که آنها به یکدیگر متصل شوند. این ساختار پیچیده همچنان از مولکول «آرانای» بزرگتر جدا می‌شود و با حمل یک اگزون کامل، کد نهایی و ساختار پروتئین حاصل را تغییر می‌دهند.
جف بوکه، نویسنده ارشد این مطالعه و مدیر «NYU Langone Health» گفت: «ما تجزیه و تحلیل‌های زیادی را در مورد ژن‌های دیگر که در به وجود آمدن دم دخیل هستند، انجام دادیم.
محققان می‌گویند که در سلول‌های انسانی نیز توالی‌های Alu در ژن «TBXT» وجود دارد و منجر به حذف اگزون‌ها می‌شوند.
رک لومولر، پروفسور بوم شناسی و زیست شناسی تکاملی و ژنتیک انسانی از دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس در این باره می‌گوید: «تصور می‌شود که جهش‌هایی مانند این اغلب پیامد‌های محدودی در تکامل دارند. اما این مطالعه نشان می‌دهند که چنین جهشی تاثیر عمیقی بر گونه ما داشته است».
آقای لومولر در ادامه افزود: «فکر کردن به این موضوع که چگونه بسیاری از جهش‌های پیچیده دیگر مانند این می‌توانند صفات مهمی را در طول تکامل انسان ایجاد کنند، بسیار شگفت‌انگیز است».
زیست‌شناسان حدس می‌زنند که از دست دادن دم به انسان اجازه داده است که بتواند روی دوپای خود راه برود.
آقای یانایی می‌گوید: «ما روی دو پا راه می‌رویم و در مسیر تکامل مغزمان بزرگ شده است و از فناوری استفاده می‌کنیم. همه این‌ها به واسطه یک عنصر که به درون ژن می‌پرد ایجاد شده است».
منبع: یورونیوزمنبع: آفتاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۶۱۳۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جیمزوب پازل شکل‌گیری کهکشان‌ها را به هم ریخت
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب، دانشمندان دریافته‌اند، کهکشان‌های اولیه جهان باید بسیار سریع‌تر از حد انتظار رشد کرده باشند. به علاوه، همین تیم همچنین دریافتند که ۱۰ میلیارد سال پیش، کیهان آنطور که قبلاً تصور می‌شد، بی‌نظم و آشفته نبوده و براساس یک سری از قواعد فیزیک تکامل یافته است.
تیم بین المللی این پژوهش به سرپرستی محققان دانشگاه دورهام در انگلیس، با کشف شواهدی از ساختارهایی به نام میله‌های ستاره‌ای در کهکشان‌هایی که تنها چند میلیارد سال پس از انفجار بزرگ شکل گرفته‌اند، به این نتیجه رسیدند.
میله‌های ستاره‌ای با چگالی ستاره‌ای افزایش‌یافته هستند که در قلب کهکشان‌های مارپیچی مانند راه شیری و دیگر کهکشان‌های دیسکی یافت می‌شوند. همانطور که میله‌های ستاره‌ای شکل می‌گیرند، گاز را به سمت مرکز کهکشان‌های مربوطه هدایت و در نتیجه تولد ستاره‌ها را تنظیم می‌کنند. بنابراین، وجود این ساختارهای میله‌ای نشان می‌دهد که یک کهکشان وارد مرحله‌ای مستقرتر و مرحله بالغ‌تر شده است.
زوئه لو کونته، رهبر تیم و محقق دانشگاه دورهام، در بیانیه‌ای گفت، کهکشان‌های اولیه بسیار سریع‌تر از آنچه ما فکر می‌کردیم به بلوغ می‌رسند و این بدان معناست که ما باید دیدگاه خود را در مورد تکامل اولیه کهکشان‌ها تغییر دهیم.
این کشف از آنجایی مهم است که نشان داده، کهکشان‌ها در زمان‌های ابتدایی جهان به شکل و سرعتی قابل توجه رشد کرده‌اند، موضوعی که قبلا خلاف آن تصور می‌شد. این یافته‌ها بیانگر آن است که فرایندهای فیزیکی پیچیده‌ای در دوران اولیه جهان درگیر بوده‌اند که منجر به رشد و تکامل سریع برخی از کهکشان‌ها شده است.
این یافته‌ها امکان ارتقای دانشمندان در درک تاریخچه فضای بیرونی را فراهم می‌کند و با توجه به این یافته‌ها آینده تحقیقات در زمینه کیهان‌شناسی و تاریخچه جهان رو به جلو رفته و ممکن است به فهم بهتری از نحوه شکل‌گیری و تکامل آن کمک کند.
بنابراین، کشفیات جدید تلسکوپ جیمز وب، نه‌تنها به دانشمندان در درک بهتری از کهکشان‌های اولیه جهان کمک می‌کند، بلکه در گسترش دانش آنها در زمینه تاریخچه جهان و فضای بیرونی نیز اثرگذار است. این امر به معنای اهمیت بسیار بالای این کشفیات برای علم فضا و کیهان‌شان‌شناسی است و نشان می‌دهد که تلسکوپ جیمز وب چه میزان موفقیت واقعی در برگزاری ماموریت‌های خود داشته است.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»